1 . iritxi (eritxi, eretxi, iritzi), irizte (erizte, erezte) [iritzi]. dio ad. (TE). Opinar, parecer. Iritxixa emon, agertu. Gaztia iritxi detsat andrageixari. / Nik ez detsat irizten juan bihar dogunik. / Ez da nahikua norberak ondo eriztia, bestieri be entzun ein bihar jakue. / Zer erizten detsazu haren jarkeriari? / Ez jata mira eitten zuk horretara iriztia. / Zer iritzi jak konziertua? (Zirik 85). Ik. begittandu, mira egin, pentsau.  Dio da aditz erregimena baiña zaio erregimenian be entzuten da: txarto irizten jatzu esan dotena?. / Ondiok be entzuten dira forma sintetikuak: zer de(r)itxok/n gaur eguneko egoeriari?.