jirau, jiratze. 1 . jirau, jiratze [jiratu]. du ad. (TE). Agenciar, procurar; conseguir, obtener. Zela edo hala, jiratzen genduan ez hiltzeko beste. / Guk ezagutu dogun sasoi baten, lana jiratzia zan gatxena. Ik. ingirau. 2 . jirau, jiratze [jiratu]. da/du ad. (JSM). Girar, dar la vuelta. Ik. jira egin.