luze. 1 . luze. izond. (TE). Largo,-a; prolongado,-a. Denboran zein espaziuan. Ikasbidiak luziak dira eta bizixa laburra. / Bidebarrieta da Eibarko kalerik luziena. Anton. labur. 2 . luze. izond. (AS). Alto,-a. Haren anaia, luze-luzia, nere sasoi ingurukua. 3 . luze. adlag. (TE). Lentamente, largo,-a. Astiro, sosiguz. / "Tardamente (opuesto a presto)" (TE, 538). Luze doia gaurko arrasaldia. / Patxiko ezton ba bertan-behera luze-luze jausi konortik barik. (Zirik 26). / Hau esanaz, luze jausi zan atzeruzka. (Ibilt 487). Anton. aguro. Ik. sosiguz. San Iñazioko obria baiño luziagua. esap. (TE).  "Se suele decir aludiendo a las obras de Loyola, para ponderar la duración de alguna cosa en realización" (TE, 646). San Iñazioko obrak baiño luziagua izan da zure arriua prestatzia. luze juan. esap. (TE). Hacerse largo (tiempo); ir para rato. Denbora asko iraun. Zaiñ egonian, denboria luze juaten da. Ik. itxaitten egon, zain egon.