2 . hiru [hiro]. iz. (ETNO). Parte seca y podrida de los troncos. Ik. ireskatu, ixu, hirutu. hirua egin. zaio ad. (ETNO). Pudrirse. Egur asko berandu ebagi edo denpora askuan gordetzen danian igartu biharrian zahittu egiten da, usteldu; berdia izatetik igartu barik usteltzera egitten dau. Honi egurroni hirua egin jakok. Ik. hirutu.