-ki / -ka. atz. (TE). Sufijo. "-kia: sufijo adjetivador" (TE, 489) Arrakia, emakia, umekia, izukia, etc. Ik. arrarki, emaki, emeki, gizonki, harroki, izuki, zatarki, umeki, umilki.  Emoten dau -ki atzizkixa daukala, (holan ipini dabe OEH-n: "emaki" (1992, VI 624), "emeki" (1992, VI, 640), "arrarki" (1989, II, 582), "gizonki" (1995, VIII, 625), "harroki" (1989, II, 688), "izuki" (1996, IX, 853)), baiña txokantia da artikulua hartzerakuan -kixa ez egittia , -kia baiño (holan dakar TEk behintzat 163., 169., 312., 403., 454., 489., 589., eta 591 orrixetan esate baterako). Edozelan be, ahozko jardunian singularreko jangarkia pluralian jangarkak esaten da eta horrek erakusten dau -ka be izan leikela. "Jangarka" berbia RETANA-n (1980, V. bol., 2330. or.), R.M. AZKUE-ri jasota, eta OEH-n topau leike (1997, X., 79. or.).