biztu, bizte (biztutze). 1 . biztu, bizte ( biztutze). da/du ad. (TE). Resucitar, volver la vida, volver a vivir. Hilda daguana bizira etorri edo ekarri. Hirugarren egunian biztu zan hildakuen artetik. / Ardau honek, hildakuak biztutzen dittu. / -"Jauna, zu hamen egon baziña, ez zan hilgo nere anaia; baiña badakit Jaungoikuari eskatu deixozuna harek emongo detsuna zuri". Esan zetsan Jesusek: -"Biztuko da zure anai hori" -"Azkenengo egunian biztutzia doguna, ondo dakit nik..." 2 . biztu, bizte ( biztutze). du ad. (TE). Encender. Sua edo argixa. Goizeko bostetarako biztutzen dau argixa, eguneroko tariari ekitzeko.