bastotu, bastotze ( bastotutze). da ad. (TE). Volverse grosero, ordinario, vulgar; embrutecerse. Basto bihurtu. Txartu. Lehen zan garbixakin, bastotu ein jaku txakurra. / Bastotutzia nahikua ez dala, gaiztotu ein da gizon ha. / Tabernatik dator gizona bastotzia. / Arduari ura gehitzia da bastotutzia.