1 . bedinkatu (bedeinkatu), bedinkatze (bedinkatutze) [bedeinkatu]. du ad. (TE). Bendecir. Sanblasko opillak bedinkatzen ziran Santa Inesen, Isasi gaiñian. / Ogixa bedinkatutzia ohi genduan etxian, hasi baiño lehen, laukuari kurutzia eta mun einda. / Garixak bedinkatzia, maietzian. Anton. madarikatu.