1 . madarikatu, madarikatze (madarikatutze). du ad. (TE). Maldecir, blasfemar. Madarikatu deixanak bere aitta edo ama, hilda izango da (Urt. 21, 17). / Motxaillen madarikatutzian bildur ziran. / Madarikatua izan deilla betiko, gurasua jo dabelako. Anton. bedinkatu.