behingo. izlag. Que sucede o se da una sola vez. Behinguagaittik zer detsa ba! behingoz. adlag. (AS). De una vez, ya. Ik. behinguan, segiduan. behinguan [behingoan]. adlag. (TE). De una vez; en seguida, inmediatamente, rápido. Osagilliak esan zetsan behinguan osatuko ebala. / Edo behiñguan esango destazu izen ezkutu sekulakuori, edo juan biharko zaraz nere lurretatik. (Ibilt 482). Ik. berihalakuan, segiduan, behingoz.  Ezezko esaldixetan: ez haiz behinguan isilduko!