bende [mende]. 1 . bende [mende]. iz. (OEH). Siglo; época, tiempo. XVIII-garren bendiaren barruan. (Ibilt 453). 2 . bende [mende]. postp. (TE). Bajo el dominio/poder/mando, bajo la autoridad. Judixuen Probintzia Ponzio Pilaton bendian zala, josi eben kurutzian Nazaret-ko arotzan semia.  Postposiziñuan aurreko berbiak kasu markak hartu leikez, gehixenetan genitibua. Postposiziñuak berak be hartu leikez deklinaziñoko markak, gehixenetan inesibokua, baiña zer esan nahi dan, leku-denborazko edozeiñ izan leike.