oker. 1 . oker. adlag. (TE). De manera equivocada, mal, de mala manera; torcido,-a. Modu okerrian, txarto. Oker ainduta, bihar ez neban lekura heldu nintzan. / Astia oker einda dagok [...], egun bat biharra ta sei jai izan bihar litzakezak. (Zirik 11). / Orduan, parkatu, juez jauna, oker ibilli banaiz. (Zirik 50). 2 . oker. izond. (TE). Torcido,-a; retorcido,-a; curvo,-a; doblado,-a. Zugatz hori okerra dago. 3 . oker. izond. (TE). Travieso,-a, pícaro,-a; malo,-a, perverso,-a. Okerra daukagu gure txikiña. / Gure Trapu-Trapu ziri-sartzaille okerra. (Zirik 36). / Andrazko oker baten azpijanegaittik. (Ibilt 490). Ik. gaizto. 4 . oker. iz. (TE). Contratiempo, percance, accidente; error, equivocación. Okerrik ez badau bidian, agertuko da bere orduan. / Bete-betian librau naiz oker haundi batetik. / Hasieran esana oker aittu gendualako, luzerorako okerrak izan genduzen. / Okerrik ez badaukat juango naiz bixar goizian zure etxera. / Oker haundi bat euki dot. Ik. ezbihar, biharreztan. oker aittu [oker aditu]. du ad. (TE). Entender mal, malinterpretar. Hasieran esana oker aittu gendualako, luzerorako okerrak izan genduzen. oker egin. du ad. (TE). Equivocarse, hacer mal alguna cosa. Oker ein dot kontua, eta galtzen urten dogu. oker egon. da ad. (JME). Estar equivocado. Zeozen gaiñian iritzi okerra izatia. Hori ez da holan; horretan oker zare. oker ibili. da ad.-esap. (OEH). Equivocarse, andar equivocado,-a. Kartiak ziñuana ikusirik, pentsatzen jarri zan benetan oker ez ete ebillen, (Ibilt 479). okerreko. izlag. (OEH). Equivocado, incorrecto. Okerreko etxian sartu zala. (Zirik 68).