1 . hori. 1 . hori. erak. (TE). Ese, esa; ése, ésa, eso. 2. graduko nominatiboko formia da. Izenordaiña edo determinatzaillia izan leike. Hori da ni galdu guran ibilli zana. Ik. hórrek, horretan, horrek. 2 . hori. erak. (OEH). tú, tú que; enfático en los vocativos. Ez zaittez hurreratu hona, lotsagarrixori! Ik. horrek. hori dok/don hori (hori dok/don eta). interj. (TE). ¡Muy bien!, ¡bravo!; ¡eso es!. Animatzeko eta txalotzeko esaten dana. / "Interj. con que se aplaude alguna cosa" (TE, 604) Hori dok hori! Beste arraratxo bat eta onduta daukak goizekua! / Ederto, Uztapide, hori dok hori. (Zirik 109).