1 . beratu, beratze (beratutze). da/du ad. (TE). Ablandar, poniendo a remojo. Bigundu, janarixak uretan-edo jarritta. Baba horrek zaharrak izan bihar dira eta hobe bezperatik beratzera botatzia. / Bakillauak, beratutzia bihar izaten dau. / Baburrunak beratzia hobe, egosten ipiñi aurretik. / Gertau eban zigorra gatz-uretan beratuaz miñgarrixagua izan zeiñ. (Ibilt 470). Ik. bigundu, samurtu. beratzen ipini. du ad. Poner a remojo. Beratzen ipini dittut babak beratzera bota. du ad. (TE). Poner a remojo. Uretan ipini bigundu deiñ. Lehenago, babak beratzera bota bihar izaten ziran, balia lakuak gura ezik.