bigundu, biguntze ( bigundutze). da/du ad. (TE). Ablandarse, enternecerse; ablandar, reblandecer. Bigun edo bigunago bihurtu. Bigundu nintzan berari entzunaz. / Milla berba samurregaz biguntzia gura eban jueza. / Bigundu dot argizaixa, nahi dan itxuria emoteko gei honi. / Errazagua hatxa bigundutzia, ha gaiztua baiño. Ik. beratu, samurtu.