poz. iz. (TE). Alegría, júbilo, alborozo, regocijo; felicidad, gozo. Pentsaizu hango poza, barri hori jakitziaz bat. Ik. kontentuz, nasaittasun, alaitasun. poza emon [poz eman]. dio ad. (OEH). Causar alegría. Poz eman didan notizia bat hartu diat higandikan. (In Zirik 99). / Zerbait esan bihar-da, hasi zan poza emote alde: [...]. (Zirik 86s). pozak. adlag. (TE). Con satisfacción; contento,-a, alegre, gozoso,-a. Pozak nago etorri deiñerako. pozan pozak [pozaren pozak]. adlag. (TE). De pura alegría, de tanta alegría . "Con la ventura de su contento" (TE, 634). Pozan pozak zoratu biharrian zan, bere burua libre ikusirik. Ik. pozan pozez. pozan pozez [pozaren pozez]. adlag. (OEH). De puro contento, de pura alegría. Pozan pozez, egon ezinda. (Zirik 17). Ik. pozan pozak, pozarren. pozez. adlag. (OEH). Contento,-a, alegre; con la esperanza de. Dukesiak, ikusi ebanian ez zala iñor agirixan, eskatu zetsan, pozez eta ikaraz, Batzarreko egunian euki eben jardunan jarraixa. (Ibilt 476). / Barri hau entzunaz Dukiak [...] pozez zoratu biharrian, dana ahaztu eta beragaz ogeratu zan. (Ibilt 485). / Zalduna, pentsatzen eban konturako sarixan pozez, su-ta-ke han geldittu zan gari astintzen. (Ibilt 474). Ik. pozik, pozian. pozezko. izlag. (OEH). De alegria. Nundik, lehengo negarrak bihurtu ziran barre haundixetan, benetan pozezkuak, fraille gizajuan iztar haustia izan ez balitz. (Ibilt 462). pozian [pozean]. adlag. (OEH). Con el estímulo de, movido por. Mira eittekua dala nola zu haiñ Zaldun jatorra izanda ez dozun agiri Maitterik, eta hau ez ete dan ixillekuan pozian bizi zaralako. (Ibilt 481). Ik. pozez.