bidetxingor (bidetxior, bidezingor, bidezi(d)or) [bidezidor]. iz. ( TE). Atajo; sendero. Mendiko bide txikixak, ganauen edo personen ibilixak zabaldutakuak (ETNO). / "Sendero abierto en el monte por el ganado" (TE, 258). Burdibidietatik ibilli biharrian, bidetxingorretatik juaten zan. / Bidetxingorra jarraittu eta heldu giñan bide nausira. / "Bidezingorra" ero "txingorra" be bai, Eibarren esaten da: bidezingorra, bide estutxo bat mendixan. Ik. burdibide, estrata, harbide, gorputz-bide, txingor, andabide. | |
