1 . erain, eraitte (eraitxe, eraintze) [erein, ereite]. du ad. (TE). Sembrar. Saill honetan erain dogu aurten garixa. / Lurra aukeran dan artian gura genduke garixak eraintzia. / Garixa eraitten zan nobienbrian. Gari-hazixa espresamente gordetzen zan. Eta kanbixau be eitten zan. Igual, Kiñarra Balletik Arrate Ballera, kanbixau eitten zan hazixa. / Esr. Zer erain, haxe batu.