erdera [erdara]. iz. (TE). Lengua no vasca; lengua castellana, lengua francesa. "Euskara ez den edozein hizkuntza; berezk.(heg.) eta frantsesa (ipar.)" (IS). /  "Habla extraña al país" (TE, 323). Fransesak eitten daben hizketia be, erderia da. Anton. euskera. Ik. erdaldun, erdal. erderak hartu. esap. (ETNO). Aprender castellano. "Gazteleraz ikastera erdal herrietara joan. Lehen, sasoi batean Eibarko neska-mutikoak Arabara bidaltzen zituzten gaztelera ikastera, erderak hartzera" (EEE, 31). /  "Gerra zibillera arte, eibartar askok ez zekixan erderaz berba egitten, eta sarrittan kanpora juaten ziran (Riojara, Burgosera, Gasteizera...) erderaz ikastera, erderak hartzera" (ETNO). Arabara eruandakua genduan, erderak hartzera. erderaz egin. du ad. (TE). Hablar castellano. Erderaz eitten da Aramaixotik aurrera.