harék (hark, hak) [hark]. erak. (TE). Aquel, aquella / el, la; aquél, aquélla, aquello / él, ella, ello. 3. graduko ergatibo singularra. Izenordaiña eta determinatzaillia izan leike. Esan dau harék azkenengo berbia. / Ein dau harék bihar ez ebana. / Hak topau ninduan basuan galduta. / Hark aittu baleu, ez zan geldirik egongo. Ik. ha.  "Con acento prosódico en la e [arék]" (TE,152). / -k kasu markia kendu ezkeriok, beste kasu marka gehixenak be "har(e)-"-ri gehitzen jakoz: "hari /hareri; haren; harendako; harekin; haregaittik / hagaittik; har(e)tako; har(e)tatik / hare(n)gandik; har(e)tan /hare(n)gan, har(e)tara / hare(n)gana; har(e)taraiño(k), har(e)tarutz".