Eibar aldeko hiztegia
harrapau, harrapatze [harrapatu]. du ad. (TE). Atrapar, coger; alcanzar, dar alcance; sorprender, pillar, pescar. Guzurretan harrapau neban. / Harrapau dabe lapurra. / Ez juat izan erreza zuek harrapatzia. Ik. atrapau. "Car il arrapoit l'un par les jambes, l'autre par les espaules... Rabelais. GargantĂșa, Lib. 1. Chap. XXXVIII" (TE, 164).
|