jabe. iz. (TE). Dueño,-a, propietario,-a, señor,-a, amo,-a. Lur eta zeruen jabia, Jaungoiko bakarra... / Guazian, mutillak!, intxaurrok bertan lagata, jabia datok eta! jabe egin. da ad. (TE). Adueñarse, hacerse dueño,-a, apoderarse de. Norbaittek zerbaitt beretzat hartu. Egun baten, herri guztian jabe ein zan. / Taillar haunditxuago baten jabe ein ei ziran. (Zirik 106). Ik. jabetu.