jabetu, jabetze ( jabetutze). da ad. (TE). Adueñarse, hacerse dueño,-a, apoderarse. Zeintzuk jabetu dira guk genduzen gauzekin? / Justizian kontra gauzegaz jabetutzia, lehenago lapurretia zan. / Okerretik diran gauzekin jabetzia, lapurretia beste. / Bihargiñok legiekin jabetzen ez garan artian ez dagok gauzonik. (Zirik 12). Ik. jabe egin.