jarraittu, jarraitze ( jarraittutze) [jarraitu]. dio/du ad. (TE). Seguir; perseguir. Norbaitti edo zeozeri segidu. Egoera edo jarrera jakin batian segidu. Andrakume santuak, eta euren artian Magdalako Mariak, heriotzaraiñok jarraittu zetsen. / Ez dok erreza izan neretzat zueri jarraitzia. / Nazaret-kua, sosiguz ibiltzen ei zan, baiña gatxa askondako hari jarraitzia, hanka onak euki arren. / Berandutu egin jaku eta hurrenguan jarraittuko dogu. / Negarrez jarraitzen badozu [...]. (Zirik 89). / Dirua kontra jokatzen jarraitu eban. (Zirik 30). / Jarraituko nebala mutilzahar. (Zirik 125s). Ik. segidu.