lamai [laumarai]. iz. (TE). Cuarto, moneda de cuatro maravedís. Lau marabediko txanpona. Hiru umegaz itxi eban, lamairen laguntasun barik. Ik. lamaiko. lamai balio ez izan [laumarai balio ez izan]. esap. (TE). No valer un cuarto. Bape balio ez. Lamai balio ez daben gauzian gorabehera, auzixetan bizi dira. lamai euki ez [laumarai eduki ez]. esap. (TE). No tener un cuarto, no tener un real. Bape dirurik euki ez. Hainbeste zaratakin, lamai ez dauka indianu horrek.