lamaiko (lameiko) [laumaraiko]. iz. (TE). Moneda de cuatro maravedís. "Alguna antigua moneda, seguramente de cobre" (TE, 510). / Jatorriz biharbada, "lau maravediko". Gaur egun, behintzat, gauza batek oso balixo txikixa dakala esateko erabiltzen dan berbia (ETNO). Lamaikuari begira bizi da. / Jefe de Requetiak neri esandakua da: "Hire bizitzagaittik ez najuan emongo lamaiko bat be. Esaten netsen baietz, baiña nere barruan ez nekixan hurrengo egunian hilda egongo hitzanik be". Ik. errial, lamai, txakur haundi, txakur txiki, errialbiko, xemeiko. lamaikuari bota [laumaraikoari bota]. esap. (TE). Apostar nueces contra moneda [juego]. Umien jokua zan. / "Poner una moneda de cobre contra la cual jugaba nueces el que las tenía, por si la suerte favorecía al de la moneda y se hacía con ellas, con las cuales podía seguir jugando" (TE, 510). Lamaikuari bota bost intxaurrekin!