maluskau, maluskatze [malaskatu]. da/du ad. (TE). Marchitar(se), mustiarse, arrugar(se), ajar(se). Goizian halako lora ederra, eta illuntzixa baiño lehen dana maluskau da. / Jantzi zaittut aingeru bat bezela, eta maluskau dozu soiñeku guztia. / Lorak bezela dogu geuk be urtiegaz maluskatzia. Ik. maskaldu, zimeldu.