nahastu, nahaste ( nahastutze) [nahasi]. da/du ad. (TE). Mezclar(se), desordenar(se), revolver; enredar(se), confundir(se). Gauza desbardiñak alkarrekin batu; nahastia sortu, ordena galdu edo kendu ; konfundidu. Etorri danetik, dana nahastu da. / Ez eben gura beste gauzarik, dana nahastutzia baiño. Ik. nahastau.