nekatu, nekatze ( nekatutze). da/du ad. (TE). Cansar(se), fatigar(se). Zortzi orduko lana, bihar dan bezela jardun ezkero, nahikua ta larregi erozein nekatzeko. / Osasuna galdu arte diru ondoren nekatutzia, zorakerixa haundixa. / Baserriko lanak, bai benetan nekatzia! / Ia Periko,... Jarraittu holaxe!... Ez obeidu!, hi baiño lehenago nekatukok-eta (nekatuko dok-eta). Ik. gobaitt egin, gobaitt erain, kantsau.