pupu. iz. (TE). Daño, dolor. "En lenguaje infantil, dolor de la carne" (TE, 637). Pupua ein detsu zatar haundi horrek!. / Ene, pupua! pupua egitten dabela! pupua!, pupua egitten dabela!, enpatxua egitten dabela!, bestiak ez dakit zer egitten dabela!: gerra ostian ez zeguan enpatxurik eta ezer be!. / Kontuz ume, pupu hartu barik!. / Esr. Lamain pupua eta lauzin trapua. / Esr. Lamain pupua eta dukatan trapua.  Mugagabian edo artikuluakin erabili leike.