1 . saldu, saltze (saldutze). 1 . saldu, saltze (saldutze). du ad. (TE). Vender. Norbaitti diruan truke zeozer emon. Merke erosi eta karu saldu, hor tratularixan ofiziua. / Gaurko lanerako sistiman, gauzak eittian errezoia ez da iñor zerbitzia; ezbada ze eindako gauzak irabazixagaz saldutzia, eta gauzak ongarrixak eitten badira, errezago saldu ahal izan deittian da. / Erostia erreza; saltzia gatxa.  Aditz izena, artikuluakin, holan esaten da: "Con acento prosódico en la a primera [sáltzia]" (TE, 645). 2 . saldu, saltze (saldutze). du ad. (TE). Vender, traicionar. Leixaltasuna zor jakon norbaitteri edo zerbaitteri irutxurra egin; norbaittenganako leixaltasuna hausi dirua edo mesederen baten truke. Lagunak saldu zittuan bere burua arindu gurarik. / Badakitt nik, zuk, lau-hankako lagun benetakuorrek, ez nozuna saldu. (Ibilt 487).