txatxala. 1 . txatxala. izond. (TE). Mujer casquivana, mujer de poco juicio, charlatana, necia. Txatxala galanta da bera behintzat!. / -Zer andra! gizona be barrixa billau don ala? Norekin habil hi txatxaliori halakuori?. (Zirik 68). Ik. txaplata, txotxolo.  Andrakumiekin bakarrik erabiltzen da: "Se dice de las hembras, y parece ser la forma femenina de txotxolua, que se aplica a varones. Hay varias otras excepciones a la regla de la terminación común de los adjetivos" (TE, 689). 2 . txatxala. izond. (TE). Soso,-a, insípedo,-a, sin gusto. Salda hau txatxalia dago.