zeru. 1 . zeru. iz. (TE). Firmamento; cielo. Izarratu dago zerua eta ezer ikusten ez dala lurra. 2 . zeru. iz. (TE). Cielo; Vida eterna. "Cielo de los bienaventurados" (TE, 733). Goi-garbi urdiñan gaiñeko arimen bizitza lekua, zorionekuen Zerua. / Esr. Aberatsa, infarnuko laratza; pobria, zeruko loria. / Esr. Juan hari zerura ortozik! zeru-azpi. iz. (OEH). Bajo el cielo, la tierra. Eta andrakume txoriburuak zeru-azpixan diran artian, beti esatia da, guk ez dogula goserik izango. (Ibilt 469). zeruetako. izlag. (OEH). Celestial; de los cielos. Zeruetako atezain. (Zirik 92). zerutiko. izlag. (TE). Que procede del cielo, celestial. Eta hor nun zerutiko hots bat esaten: "Hau da nere Seme Maittia, zeiñegaz ditturan poztasunak" (Mat. 3. 17).