zurkatx [zurkaitz]. iz. (TE). Miedo, espanto, pánico, terror; escarmiento. Bildura galanta; eskarmentua be esan nahi dau (JSM). Zurkatxa ez da, ez maittetasuna eta ez errespetua. / Emon detsan pasariakin makaleko zurkatxa hartu dau. / Hau entzunaz, hazurretako unetaraiño zurkatxa sartuta ebala, urten eban lauoñian erruki eske. (Ibilt 462). / Lehenguan horri biargiñorri ixa eskuak harrapau zetsazen matxinuak eta egundoko zurkatxa (escarmiento) sartu zetsan. Ik. bildur, izu, izuki. zurkatxa sartu. dio/zaio ad. (TE). Meter miedo, aterrorizar; atemorizar, asustar. Bildurra sartu. Zurkatxa sartziari, aintzen jakitzia esaten detsa askok. / Gogoratu neiñian oroimenian zurkatxa sartuko jata. (PM 46). Ik. bildurra sartu.