2 . aittu [aditu]. 1 . aittu [aditu]. iz.-izond. (TE). Entendido,-a, sabio,-a, versado,-a. Zeozetan jakintsu dana. Gizon aittua legietan. / Bidian matarifia billau eben, eta ha be heriotza kontuetan aittua zalako edo, geldittu erain detsa ta hartu dau Kaximiron pultsua. / Ez da [...] eta ez txakur txiki ondo erakutsittakorik, noren zaunkak aittuko ez dittuanik beste aitturen batek. (Ibilt 486). Ik. aittun.  (Ibilt 486) 2 . aittu [aditu]. izond. (TE). Renombrado,-a, celebrado,-a, célebre. Famaua. Gizon aittua Donostian. Ik. entzun, entzute haundiko, famau.  Esanahi honekin gitxi erabiltzen da.