gogor. 1 . gogor. izond. (TE). Duro,-a, sólido,-a, fuerte. Diamantia ez bakarrik bristaratsua, baitta munduan dan harririk gogorrena be (bada). 2 . gogor. izond. (TE). Fuerte, duro,-a. Figuradua. Larogei urtegaz, gizon gogorra eguan Ik. erreme, sendo. 3 . gogor. izond. (TE). Severo,-a, riguroso,-a; duro,-a. Jauna, jakiñian gizon gogorra zarana, erain barik jasotzen dozuna... (Mat. 25. 24). / Hizkuntzan diran hitz gogor eta mingarri guztiak esanaz. (Ibilt 465). 4 . gogor. adlag. Duramente, fuertemente; fuertemente. Basarrixan gogor egin bihar da biharra bizimodua aurrera ataratzeko. Ik. erreme, sendo. gogor egin. esap. (TE). Reprender con dureza. Gogor ein biharko detsazu, dana galdu gura ez badozu. Ik. gogor hartu. gogor hartu. esap. (TE). Tratar con dureza, severamente. Gogor hartu dabe gurasuak, ein dittuan oker guztiak atara eraitzeko. Ik. gogor egin.