lagun. 1 . lagun. iz. (TE). Amigo,-a. Benetako laguna, anaia beste da. 2 . lagun (laun). iz. (TE). Novio,-a. Ez beti pentsatzen eon lagunakin, e?: ia ba!. ... Launakin dauanian peligrua da, ojo!, laguna e... gizonezkuekin kontuz! kontuz!... gizonak ondo-ondo esan baiña eurena ein bihar! lagatzen bajakue! baiña lagatzen ez bajakue.... Ik. andragei, nobixa, nobixo, senargei, aiskide, maitte, gizongei. 3 . lagun. iz. (NA). Persona, individuo. Lehen bai, baiña oiñ esnia saltzen zemat lagun dao ba?!. 4 . lagun. iz. (NA). Colega, compañero,-a; camarada. Gure txikixa, bai! amaman laguna da hori.... / Zaldunan lagun izan zan gauan ikusi eban [...]. (Ibilt 486).  Bokatibo moduan be erabiltzen da: egunon lagun!; ez holan jarri lagunak! lagun egin. dio/du ad.-esap. (OEH). Acompañar. Uste dozu [...] egongo litzakiala aiskideren bati lagun egin gabe? (Ibilt 481). Ik. lagundu. lagun eruan [lagun eroan]. du ad.-esap. (OEH). Llevar como compañia. Erregutu zetsan zaldunari eruan zeixala lagun hurrengo alkarrekingo agertura. (Ibilt 483).  Beste aditz partizipio batzuekin: lagun izan, lagun hartu... lagun haundi. iz. (OEH). Gran amigo,-a, muy amigo,-a, gran compañero,-a. Irurixak, [hildakua] hain lagun haundixa ebanez, bera be [gaubelara] juatia erabagi eban. (Zirik 12). lagun min. iz. (NA). amigo íntimo, amiga íntima. lagun zahar. iz. (TE). Viejo amigo, vieja amiga. "Título amistoso con que se saluda y califica a los íntimos" (TE, 509). Hamen da Patxi, nere lagun zaharra, falta zana gaurko jardunetarako!