1 . eregi, eregitze [ireki]. 1 . eregi, eregitze (erete) [ireki]. da/du ad. (TE). Abrir(se). Zu agertziakin, zeruko atiak eregi jakozen. / Bihotza bigundu eta eregi zan egi guztia esatera. / Eregixosu atia ardi galdu horri. / Ezertara be ez eban gura atia eregitzia. / Izan balitza orduan atia eretia, galduak giñan. / Atiari takillatxo bat eregi ei zetsen. (Zirik 106). / Eregi eban bizardunana [eskabidia], eta barruan agertu jakon bere eraztunan alderdixa. (Ibilt 460). 2 . eregi, eregitze [ireki]. du ad. (TE). Operar, abrir; intervenir quirúrgicamente. Oiñ ez da mirarik eregi bihar izatia, ba gaitz asko aizto zorrotzakin osatzen dira. / Donostiara eruan eben gaixua, biharrekua zan ba eregitzia. 3 . eregi, eregitze [ireki]. da ad. (ETNO). Abrirse, la madera. Egurra umedadiak zabaltzia. Ik. estutu, arrimau, harrotu, hazi, kipula, nasaittu.