2 . ikutu [ukitu]. iz. (NA). Toque, retoque; tendencia. Gurian joterako ikutua euki dabenak, mordua idixak eon dia, tentaziñua euki dabenak; honek oinguok ez!, eta tulankuak bez baiña... ikutu bat emon. esap. (ETNO). Retocar. Arotzen berbia da. Ik. hur bat emon, kuriosotu. ikutu biharra euki. esap. (TE). Tener necesidad de un retoque / de un arreglo. "Faltarle unos toques a alguna cosa" (TE, 426). Ederto dago pinttura hori, baiña ondiokan ikutu biharra dauka. ikutu bihotzian [ukitu bihotzean]. du ad.-esap. (TE). Conmover, tocarle en el corazón. Esan zetsazen berba samurregaz ikutu eban bihotzian. / Nornahiri bihotza ikutzeko erakua izan zan [kantua]. (Zirik 85).