zergaittik (zegaittik, zeaittik, zeaitxik) [zergatik]. 1 . zergaittik (zegaittik, zeaittik, zeaitxik) [zergatik]. gald. (IL). Por qué. --Ama, itxasuko ura zergaittik izaten da hain gazixa? (Zirik 84). / Zergaittik ez nere gain kulpagabian zoritxarra? Zergaittik ni Zeruak oiñaztu batekin ez ninduan haustu? (Ibilt 488). 2 . zergaittik (zegaittik, zeaittik, zeaitxik) [zergatik]. lok. (OEH). Porque. Horregaittik, gaur iñok eztau (ez dau) nahi gizona izaterik, zergaittik bere kidekorik ez leukialako billauko. (Zirik 67). / [Gure frailletzako relijiñuak] iraungo dau osasun eta urte-oneko; zergaittik bere oiñarrixak ez dabelako hutsik eiñgo. (Ibilt 469). Ik. ze, zergaittik eze. zergaittik eze (zegaittik eze). lok. (IL). Porque; pues porque; por. Kausaletakua da. -Zegaittik zatoz hain berandu? -Zegaittik eze autobusa galdu dot. / Oso eibartartuta daukagu, zegaittik eze eibartar nagusi peto-petuak be barra-barra darabixe.. Ik. ze, zergaittik.