1 . jaso, jasotze. 1 . jaso, jasotze. du ad. (TE). Levantar; alzar. Lurrian edo jausitta daguana altzau. Egin (etxia...) Zenbat bidar jaso dau Iziarkuak? / Harri-jasotzia, indar-joko gogorra. / Lurrera jausittako zaldi bat jaso eziñik ebillen gizon pilla bat. (Zirik 88). Ik. goratu, harri-jasotze, altzau. 2 . jaso, jasotze. du ad. (TE). Ensalzar, alabar, enaltecer. Goratu. Gurasuak eta norberan jaiotzako herrixa jasotzia, seme onan obria. / Jaso eban haren izena hodetan zihar. Ik. aupatu, goratu. 3 . jaso, jasotze. du ad. (OEH). Levantar, construir. Jaso dabe etxe barrixa. 4 . jaso, jasotze. du ad. (OEH). Recoger; recaudar; captar. Ipuin hau Esopori be irakorri netsan. Baiña, Gertziako ipuinlari harek nun jasoko eban ba Plaentxia izan ezik? (Zirik 119). 5 . jaso, jasotze. du ad. (OEH). Recoger (la mesa, la casa) . Gure mutilla, jatordu bakua, beti mahaixa jaso ta gero agertzen da. 6 . jaso, jasotze. du ad. (OEH). Recibir. Jaso dittudan hire bertsuak oso ederki egiñak. (Zirik 96).