zittal (zitxal, zittel) [zital]. 1 . zittal (zitxal, zittel) [zital]. izond. (TE). Iracundo, irritable ; displicente, de mal humor. Jenixo txarrekua, erria. Bihotz oneko gizona zan baiña zittala. / Hasarre aindu zan neskamiagana milla berba zittal hari esanaz. (Ibilt 474). Ik. gaizto, hasarregin, zorri, zorripiztu. 2 . zittal (zitxal, zittel) [zital]. adlag. (OEH). Coléricamente. Jarkera illunagaz esan zetsan zittal-zittal. (Ibilt 482). zittal-ikutu. iz. (ETNO). Grano maligno de la piel; quiste. zittal-ipurdi (zitxal-ipurdi). izond. (NA). Amargado,-a, displicente, malhumorado,-a; cascarrabias, histérico,-a. "Zittal-ipurdixa" esaten da baiña hamen ezingo dou esan hori!, ezta? "Ha dok zittal-ipurdixa!" esaeria da baiña ezingo dou hori esan....