kalekuma (kalekume, kaleume) [kalekume]. iz. (ETNO). Urbanita, persona de la calle/ciudad. Basarrittarrak ez diranak, kaletarrak, askotan zentzu txarrakin esanda. Honek kalekumiok tomatia arbolan hazten dala uste dabe. Ik. abarkadun, basako, kaletar, mendi-mutil.