1 . jan, jate. 1 . jan, jate. du ad. (TE). Comer, alimentarse. Jan bizi izateko; ez bizi izan jateko. / Ondo jatia, gauza ederra. Ik. bazkaldu. 2 . jan, jate. du ad. (ETNO). Comer, rebajar, quitar material. Erremintta baten bittartez materixala kendu. Hori hortzori motza darabik eta jan eziñik bihar gitxiago egitten diharduk; gaiñera piezak be latz-latz lagatzen jittuk. / Horri trankil jan heikixo beste pare bat milimetro gehixago, hainbeste perdoi bajaukak-eta. / Erreminttiak ganoraz jango badau ahua zorrotza bihar. Ik. hur bat emon, ikutu bat emon, kuriosotu. 3 . jan, jate. du ad. (OEH). Corroer, carcomer, remorder. Artadi han euan gallego artian tripak jaten. (Zirik 117). jan barri [jan-berri]. adlag. (TE). Recién comido,-a. Jan-barri nago eta ezerk ez desta gogorik emoten. jan zaharrian. esap. (VO). Horas después de haber comido. Orduak jan barik. Baiña ez dau denporia aitzen emoten, personia zelan daguan baiño (VO). "Significa el estado de unas pocas horas después de comer, terminando quizá la digestión. No quiere decir "en ayunas", que se dice: baraurik" (VO). Gosia ez: jan zaharrian, ba ero gatx eiñ ero zeozer agertu jan zaharrian. Jan zaharrian da denporatxo bat pasau eta gero, jan, bazkaldu eta handik ordu bira ero gehixao. Baiña "jan zaharrian" eta "baraurik" ez dira igualak. / Jan zaharrian ba korroskadak ero bata ero bestia ero, jan zaharrian.. Ik. baraurik. jan-eranian [jan-edanean]. adlag. (OEH). Comiendo y bebiendo. Jan-eranian ta umore onian parerik bakua. (Zirik 102). jan-jan. esap. (TE). Comer hasta hartarse, comer hasta saciarse. "Comer a hartura" (TE, 459). Eguardixan, jan-jan babak eta kitto egun guztirako. zer jan. iz. (OEH). Qué comer, comida. Laukuakin zer jan dagok, baiña holákuekin ez jan ta ez jantzi. (Zirik 41). / Zer jan eta zer erana ugari. (Ibilt 466).